Al die werkzaamheden werden uiteindelijk een complete dagtaak en
per 1976 had ik ook geen tijd meer om naast de activiteiten bij de
subfaculteit Biologie bij de NS te blijven werken.
Inmiddels had ik ook bij mijzelf ontdekt dat de de beoefening van wetenschap mij niet op het lijf is geschreven;
facilitair bezig zijn is mijn ding en uiteindelijk besloot ik,
ondanks aandringen uit mijn omgeving, om de studie niet af te maken, maar te blijven werken.
Toch bleef het spoor mij ook altijd trekken en daarvoor vond ik ruimte door -vanaf 1968 al- op allerlei fronten actief te zijn binnen de NVBS, de vereniging van spoorwegbelangstellenden. Die hobby heb ik tot op heden. Ook vanuit Griekenland doe ik dingen voor de NVBS.
Maar, de reorganisaties bij de universiteit en de biologie brachten grote cultuurveranderingen met zich mee, en daar kon ik niet goed mee overweg en op inspelen. De stress werd torenhoog en ik kon mij niet staande houden. Na een zeer snelle besluitvorming verliet ik per oktober 2004 de universiteit met de FPU-regeling. Helaas ook zonder goed voorbereid te zijn op de leegte daarna.
Ook Annelies is na haar studie Biologie in de ICT terecht gekomen en heeft eerst een aantal banen gehad. In begin van de 21ste eeuw was zij het ICT-klimaat zat en werd eerst freelancer. Om uit de rat-race te stappen startte zij in 2005 als ZZP'er. Inmiddels was ik beschikbaar om haar daarbij te ondersteunen.
De biologie kreeg bij ons nu weer meer ruimte, doordat we na 2000 voor SNP Natuurreizen opdrachten waren gaan uitvoeren. Daarbij kwamen steeds meer ideeën voor wandelreizen opborrelen en dit resulteerde in 2006 in het poneren van de naam AnnaHiking (www.annahiking.nl ). We gingen zelf wandelvakanties in Griekenland ontwikkelen en aanbieden. Nog een aantal jaren leefden we van haar ICT-opdrachten en mijn ABP. Maar het bleef wel een halfslachtig leven, met lasten in Nederland en te weinig tijd voor de uitbouw van het wandelen in Griekenland. Mede omdat we beiden weinig hechte banden met onze familie onderhouden, geen kinderen hebben en ook onze ouders al waren overleden, kozen we voor emigreren.
Zo wonen we nu sinds 2012 in een piepkleine buurtschap in de Tzoumerka
(Zuid Pindos gebergte) op circa 25 km van de provinciehoofdstad Ioannina.
Het is natuurlijk heel stil met 6 dorpsbewoners in de winter,
maar we houden van die rust en genieten van de enorme biologische rijkdom.
We kunnen de vogels horen vliegen; en dus ook zeker horen zingen.
Het is goed inslapen met nachtegalen die elkaar beconcurreren en horden andere (zang-) vogels.
Ondanks de economische crisis hier, de hoge belasting- en premiedruk op AnnaHiking
als -nu Grieks- bedrijf, is ons leven nu heel gelukkig in Epirus.
We zijn eigenlijk al snel goed ingeburgerd geraakt en zijn één met de bevolking.
Het product wat we neerzetten geeft over het algemeen ook zéér
tevreden klanten en we hebben qua omzet geen last van de diepe crisis hier,
omdat onze boekingen uit Nederland en België komen.
Wij werken niet voor een Griekse markt.
Mijn plaats in AnnaHiking heb ik gevonden in de verantwoordelijkheid voor logistiek en administratie.
Vooral dat laatste vergt veel tijd in dit bureaucratische land.
Fred Majolée,
Nistora 1,
GR-44013 Fortosi (Ioanninon),
Greece.
T: +30 26590 22300;
M: +31 6 28250564 (NL);
M: +30 6988 690939 (GR).