Als (interim-)manager en reorganisatieadviseur heb ik vervolgens leuke jobs gehad binnen de Leidse universiteit. Als laatste heb ik binnen de universiteit de afdeling Telecom op het Centraal Rekeninstituut mogen opbouwen.
Aan de TU Delft vroegen ze me om de faculteiten Chemische Technologie en Materiaalkunde in elkaar te schuiven, welke kans ik direct heb aangegrepen. Daarbij speelde zeker mee dat in Delft nog geld genoeg was, in tegenstelling tot Leiden waar alwéér een forse bezuiniging met weer zo'n vreemde naam (TVC?) aankwam. Daarbij zou mijn taak voornamelijk gaan bestaan uit het ontslaan van een aantal mensen, daar paste ik voor.
Na (interim-)leiding te hebben gegeven aan de nieuwe Delftse faculteit
kwam er een advertentie voor een nieuwe uitdaging op mijn netvlies:
directeur justitie (rechtbank en parket) in Zuid Limburg.
Die organisatie moest van een door het ministerie aangestuurde organisatie
omgebouwd worden naar een zelfsturend 'bedrijf'.
Onze oudste ging net naar de middelbare school dus het was een ideaal
moment voor een verhuizing naar het zuiden.
Het was een leuke maar -mede door het vele reizen naar de Randstad- afmattende baan. Na een paar jaar kreeg ik een fors herseninfarct (het tweede) waarna een revalidatie van enkele jaren volgde.
Ik vind het heerlijk om thuis te zijn maar er zijn grenzen. Dus heb ik de interne juridische opleiding bij Justitie gevolgd en werd na een tijdje benoemd tot seniorjurist bij de rechtbank. In die functie heb ik uiteindelijk op een plezierige manier de eindstreep gehaald.
We zijn de ouders van een zoon en dochter en de trotse grootouders van twee schatten van kleinzoons. Mooier kan het leven niet zijn!